Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (2011) – TĂIEREA „PÂINII SFÂNTULUI VASILE” (VASILOPITA) ÎN PATRIARHIA IERUSALIMULUI (2011) – FOTO, GREEK

Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (2011).

[slideshow]

 

Συμφώνως πρός τήν τάξιν καί τήν συνήθειαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς αὐτοῦ Ἀδελφότητος, ἡ κοπή τῆς βασιλόπιττας ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ Νέου Πολιτικοῦ Ἔτους 2011 καί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου ἐγένετο ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Θεοφίλου εἰς σεμνήν καί εὐχάριστον τελετήν, λαβοῦσαν χώραν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου τήν 5.00μ.μ. ὥραν τῆς παραμονῆς, Πέμπτης, 31ης Δεκεμβρίου 2010/13ης Ἰανουαρίου 2011.Εἰς τήν τελετήν ταύτην παρίστατο ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ καί συνεργατῶν αὐτοῦ, οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, Ἀρχιερεῖς, Ἱερομόναχοι, μοναχοί, ἔτι δέ καί μοναχαί, Ἕλληνες τῆς παροικίας, μέλη τοῦ ἀραβοφώνου Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου καί προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, καί Ρωσίας ἐλθόντες κυρίως διά τήν ἐγγίζουσαν ἑορτήν τῶν Φώτων.

Εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνικήν ταύτην τελετήν, ὑπομιμνῄσκουσαν τήν φιλανθρωπίαν καί τήν ἐλεημοσύνην τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ θεοφόρου Πατρός αὐτῆς Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τούς μετέχοντας διά τῆς κάτωθι αὐτοῦ προσφωνήσεως, ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Προαιώνιε Λόγε τοῦ Πατρός, ὁ ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων καί συστησάμενος τήν κτίσιν ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος τά ἔργα τῶν χειρῶν Σου εὐλόγησον», ἀναφωνεῖ  ἱκετικῶς ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ καθ’ ἡμᾶς, δηλονότι κατά τήν Ἐκκλησιαστικήν ἡμῶν θεώρησιν, ἔναρξις τοῦ Νεόυ Χρόνου, προσλαμβάνει ἑόρτιον καί σωτήριον χαρακτῆρα, δεδομένου ὅτι τό ἀπαἰώνων κεκρυμμένον μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας ἐφανερώθη ἡμῖν ἐν τῷ προαιωνίῳ Λόγῳ τοῦ Πατρός ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι ἡμῶν, τῷ συστήσαντι τήν κτίσιν ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι καί τῷ θεμένῳ ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ καιρούς καί χρόνους. «Χρόνος δέ ἐστι», κατά τόν Μέγα Βασίλειον, «τό συμπαρεκτεινόμενον τῇ συστάσει τοῦ κόσμου διάστημα».

Τό διάστημα δέ τοῦτο διακρίνεται εἰς ἐνιαυσίους κύκλους τοῦ ρέοντος χρόνου, δηλαδή τοῦ χρόνου τῆς φθορᾶς, ἐκ τῆς ὁποίας ἐλευθερώσῃ ἡμᾶς καί σύμπασαν τήν κτίσιν ὁ παραγενόμενος εἰς τόν κόσμον Χριστός. «Ὅτι καί αὐτή ἡ κτίσις κατά τόν θεῖον Παῦλον, ἐλευθερωθήσεται ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ», (Ρωμ. 8,21).

Τό γεγονός τοῦτο, τῆς ἐλευθερίας ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς, τοῦ πεπερασμένου χρόνου, εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῆς αἰωνίου βασιλείας, τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ συνήγαγεν ἡμᾶς, ἵνα ἑωρτάσωμεν σήμερον ἐπί τῇ ἀνατολῇ τοῦ Νέου Ἐνιαυτοῦ, ἀλλά καί ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου Ἀρχιεπισκόππου Καισαρείας Καππαδοκίας τοῦ οὐρανοφάντορος διά τῆς ἐκ παραδόσεως τελετῆς τῆς κοπῆς τῆς φερωνύμου αὐτοῦ «βασιλόπιττας».

Ἡ ὑπό τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καθιερωθεῖσα ἑορτή τῆς λήξεως τοῦ παλαιοῦ ἔτους καί τῆς εἰσόδου τοῦ Νέου Χρόνου τεθεμελίωται ἐπί τῶν προφητικῶν λόγων, Ἡσαΐου τοῦ μεγαλοφωνοτάτου, τῶν ἀναφερομένων εἰς τό σωτηριώδες κήρυγμα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος δι ἡμᾶς Θεοῦ Λόγου, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ τοῦ Χρισθέντος ὑπό τοῦ Θεοῦ Πατρός, «Κηρῦξαι ἐνιαυτόν Κυρίου δεκτόν», (Ἡσ. 61,12).

Διά τοῦ κηρύγματος τοῦ «νέου ἐνιαυτοῦ Κυρίου», προτρεπόμεθα ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί ἡμεῖς ἀναλογισθῶμεν τόν σκοπόν τῆς ἄνω τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ κλήσεως ἡμῶν.

Πρός τόν σκοπόν τοῦτον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καλούμεθα νά γίνωμεν ἀφ ἑνός κήρυκες τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀφ’ ἑτέρου μιμηταί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, ὅστις καί οὗτος ἐγένετο κῆρυξ τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ καί μιμητής τοῦ θείου Παύλου, τοῦ παραγγέλλοντος ἡμῖν:  «Ἀδελφοί, ἐγώ ἐμαυτόν οὔπω λογίζομαι κατειληφέναι (δέν φρονῶ ὅτι ἀνταπεκρίθην πλήρως εἰς τήν ἀποστολήν μου), ἕν δέ, τά μέν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος, τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατά σκοπόν διώκω ἐπί τό βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», (Φιλιπ. 3,13-14).

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμενοι τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Κυρίου καί Δημιουργοῦ τῆς κτίσεως μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὁ ἀρρήτ σοφίᾳ τά σύμπαντα δημιουργήσας καί καιρούς ὁ θέμενος, ἐν τῇ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ, δώρισαι τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ καί τῇ Γεραρᾷ Ἁγιοταφιτικῇ ἡμῶν ἀδελφότητι νίκας κατά τοῦ διαβόλου, εἰρήνην τῷ κόσμῳ καί τῇ χειμαζομένῃ περιοχῇ ἡμῶν∙ ἔτους δέ τάς τέ εἰσόδους καί τάς ἐξόδους εὐλογήσας, κατεύθυνον ἡμῶν τά ἔργα πρός θεῖον Σου θέλημα». Ἀμήν ∙καί ὡς ἕπεται ἀραβιστί: (βλ. ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον http://www.jp-newsgate.net/ar/2011/01/13/360/ ).

Μετά ταῦτα, ψαλέντος τοῦ τροπαρίου τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν πίτταν, εὐχόμενος «αἴσιον, εὐτυχές, εὐλογημένον καί εἰρηνικόν τό Νέον Ἔτος 2011» καί διένειμεν αὐτήν εἰς πάντας, ἐν ᾧ οἱ δόκιμοι τῆς Σχολῆς ἔψαλλον τά Ἁγιοταφιτικά κάλαντα,  «Ἐμεῖς ἡ νέα γενεά τοῦ Παναγίου Τάφου…», τά κάλαντα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, «Ἀρχιμηνιά κι Ἀρχιχρονιά…» καί «Πάει ὁ παληός ὁ χρόνος».

Ἡ κοπή τῆς βασιλόπιττας ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἔλαβε χώραν τήν ἑπομένην ἡμέραν, 1ην /14ην Ἰανουαρίου 2011, τήν πρωΐαν, μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, εἰς τό Ἐπιτροπικόν, τήν μεσημβρίαν εἰς τήν κοινήν τράπεζαν τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἐν τῷ Κεντρικῷ Μοναστηρίῳ καί τό ἀπόγευμα εἰς τήν Πατριαρχικήν Ἱερατικήν Σχολήν ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών.

Περί τῆς τελετῆς τῆς κοπῆς τῆς βασιλόπιττας εἰς τήν Σχολήν, θά γίνῃ ἰδιαίτερος λόγος εἰς τήν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Source: http://www.jp-newsgate.net