Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός στην Ξάνθη – PĂRINTELE GHEORGHE METALLINOS ÎN XANTHI (GREEK)

Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός στην Ξάνθη

Εκ του Οργανισμού Νεότητας και Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου – Γράφει ο Νίκος Κοσμίδης

Τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, Ομότιμο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχε τη χαρά να παρουσιάσει χθες, Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011, στο κοινό της Ξάνθης ο Οργανισμός Νεότητας & Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου, σε συνεργασία με την Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νομού  Ξάνθης και το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης.

Το παρών στην εκδήλωση έδωσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ.κ. Παντελεήμων, ο οποίος και καλωσόρισε με πολύ θερμά λόγια τον προσκεκλημένο, ο Πρόεδρος του Οργανισμού Νεότητας και Πολιτισμού, Αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, ο Διευθυντής του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης κ. Ουτατζής, ο Πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ κ. Σκούπρας, Εκπαιδευτικοί, νέοι, φοιτητές, μαθητές και πλήθος κόσμου, πρωτοφανούς μεγέθους για τα δεδομένα της πόλης. Εκ μέρους της ΕΛΜΕ απεύθυνε επίσης χαιρετισμό ο κ. Ζαχαρίας Γιαννακάς, Εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και υπεύθυνος Πολιτιστικών της ΕΛΜΕ.

Ο Μητροπολίτης Ξάνθης ΠαντελεήμοναςΟ Μητροπολίτης Ξάνθης Παντελεήμονας 

Στα πλαίσια της εορτής των Τριών Ιεραρχών, τους οποίος η Εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας τιμά από το 1843 ως Προστάτες της Παιδείας, αλλά και ως ευκαιρία εποικοδομητικού διαλόγου με την κοινωνία ο Οργανισμός Νεότητας και Πολιτισμού από κοινού με την ΕΛΜΕ προσκάλεσαν τον π. Γεώργιο να αναπτύξει τον προβληματισμό του πάνω στα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα στα πλαίσια της τρέχουσας πολύμορφης κρίσης, μέσα από την βαθιά ανάγνωση που ο ίδιος έχει κάνει στο έργο του Ιερού Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικού Διδασκάλου.

Η ανάλυση του π. Γεωργίου, η οποία είχε ως αφετηρία το καινοδιαθηκικό χωρίο «εἶχον ἅπαντα κοινά, καὶ τὰ κτήματα καὶ τὰς ὑπάρξεις ἐπίπρασκον καὶ διεμέριζον αὐτὰ πᾶσι καθότι ἄν τις χρείαν εἶχε» (Πράξεις Αποστόλων 2:44-45), έφερε σε αντιδιαστολή το πνεύμα την εποχής τόσο του Αγίου Ιωάννου, όσο και το σημερινό, με αυτό που επικρατούσε ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς στην Εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Όπως αναφέρθηκε από τον ομιλητή, για τον Ιερό Χρυσόστομο η κοινοκτημοσύνη που διέκρινε τις Αποστολικές κοινότητες των πρώτων χρόνων ζωής της Εκκλησίας είναι η ουσιαστική λύση του κοινωνικού προβλήματος. Μια παράδοση την οποία θα παραλάβει, θα αναδείξει και θα διαφυλάξει αργότερα ο κοινοβιακός μοναχισμός, όταν αυτή άρχισε να εκλείπει από τη ζωή των εν τω κόσμο Χριστιανικών κοινοτήτων.

Ο μεγάλος Πατέρας διαπίστωνε έντονη παρέκκλιση από το αποστολικό αυτό πνεύμα ήδη στον καιρό που διακονούσε την Εκκλησία ως Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Στα κηρύγματά του στηλίτευε με τον ελεγκτικό του λόγο την τάση αυτή, η οποία αποτελούσε διαστροφή του τρόπου ζωής που είχε παραλάβει η Εκκλησία του καιρού του. Δεν θα διστάσει μάλιστα να κριτικάρει τόσο την εξουσία των ημερών του, που καλλιεργούσε την κοινωνική ανισότητα, τους Επισκόπους και τους κληρικούς εκείνους που ο εκκλησιαστικός βίος τους χαρακτηρίζονταν από πνευματική κατάπτωση, όσο και τον ίδιο το Λαό του Θεού που είχε απολέσει την θεμελιώδη έννοια του Χριστιανισμού περί κοινωνίας και της μετοχής σε μια κοινή ζωή. Γι’ αυτούς τους λόγους και θα διωχθεί.

Ο π. Γεώργιος αντιπαραβάλλοντας τη σημερινή εποχή με αυτή του Αγίου, υποστήριξε ότι οι όποιες διαφορές δεν θα εμπόδιζαν τον Χρυσόστομο να μιλήσει με τα ίδια καυστικά λόγια και να καλέσει την Εκκλησία, αλλά και εν προκειμένω την Ελληνική κοινωνία, να παραδειγματιστεί από την πρωτοχριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων, ως πρότυπο μιας δίκαιης κοινωνικής οργάνωσης. Χαρακτηριστικά ο π. Γεώργιος ανέφερε την αντίθεση που παρουσιάζει από την μια η μετοχή όλων στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ως ύψιστη δωρεά του Θεού προς όλους, και από την άλλη η υιοθέτηση της λογικής που καλλιεργεί την ατομικότητα και την αποκλειστική εγωιστική κατοχή, όχι μόνο υλικών αλλά και πνευματικών αγαθών.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στο πυκνό, ποικιλόμορφο ακροατήριο η χρήση πολιτικής γλώσσας από τον π. Γεώργιο, ο οποίος έσπευσε όμως να διακρίνει την πολιτική γλώσσα που σχολιάζει τα κοινά και θίγει τα κακώς κείμενα, από την γλώσσα εκείνη που διακρίνεται για τον στείρο κομματισμό της· μια γλώσσα, η οποία όπως ανέφερε δεν αρμόζει στον εκκλησιαστικό λόγο. Κάλεσε μάλιστα την Εκκλησία, κλήρο και λαό μαζί, και εξ αφορμής των όσων περιστατικών ταλάνισαν τον εκκλησιαστικό βίο της χώρας, να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας, ενθυμούμενοι τον λόγο του Αποστόλου Παύλου ότι «τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δι᾿ ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσι» (Προς Ρωμαίους 2:24).

Μετά το πέρας της ομιλίας ακολούθησε διάλογος, κατά τον οποίο τέθηκαν ερωτήματα και προβληματισμοί που αφορούν τους λόγους της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με τις πτυχές που σχετίζονται με την πνευματική ζωή των νεοελλήνων. Επίσης σχολιάστηκαν το μέλλον της Ελληνικής παιδείας και εκπαίδευσης σε μια εποχή αδιάκριτης ομογενοποίησης και απαξίωσης, ο  ατομισμός και η ιδιώτευση που διακατέχει πολλές φορές τους Χριστιανούς, κάποτε δυστυχώς και το ίδιο το σώμα της Εκκλησίας, καθώς και οι προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Εκκλησία σε μια εποχή συνεχών μεταβολών.

Τέλος ο π. Γεώργιος δεν παρέλειψε να καυτηριάσει, με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, τις διεργασίες εκείνες που συντελούνται στην εποχή μας και οι οποίες, κατά την γνώμη του, προσβάλουν την ταυτότητα του πολιτισμού μας και κάλεσε όλους να ανακαλύψουμε και πάλι τις ρίζες μας, ιδιαίτερα μέσω της ανάγνωσης των Εκκλησιαστικών Πατέρων και του ζωντανού πλούτου που ο Θεός μας χαρίζει, των αγίων της εποχής μας.

 

Source: amen.gr