Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών γίνεται φτωχότερον

Του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ

Στη τελευταία συνέλευση των Ορθοδόξων Μελών της Επιτροπής «Πίστεως και Τάξεως» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο,  αισθητή ήταν η απουσία των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Βουλγαρίας, Γεωργίας και Πολωνίας. Το Π.Σ.Ε. με την απουσία τόσων σημαντικών Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούν εκατομμύρια πιστών γίνεται φτωχότερον. Και το πιο σημαντικό είναι ότι αυτοί που εκπροσωπούν τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες τους αμφισβητούνται δημοσίως από μεγάλο μέρος του πληρώματος τους, όπως για παράδειγμα ο άγιος Μεσσηνίας. Το όλο θέμα είναι ένας φαύλος κύκλος.

Ως γνωστόν το θέμα της Συνελεύσεως ήταν η διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας για το κείμενο του Π.Σ.Ε. που ετοίμασε η Επιτροπή Πίστεως και Τάξεως για το εκκλησιολογικό θέμα «Η φύση και η Αποστολή της Εκκλησίας».

Πολλοί Ορθόδοξοι Αρχιερείς, όχι μόνον των Εκκλησιών που απουσίαζαν κατά τη τελευταία Συνέλευση της Κύπρου, αλλά και εκείνων που συμμετείχαν ουδέποτε έλαβαν γνώση του κειμένου «Η φύση και η αποστολή της Εκκλησίας», και φυσικά οι υπόλοιποι ορθόδοξοι κληρικοί μας, πρεσβύτεροι, διάκονοι, μοναχοί, λαϊκοί θεολόγοι και πολύ περισσότερο οι ευσεβείς πιστοί μας. Στην δική μας Σύνοδο τουλάχιστον στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ουδέποτε έγινε αναφορά σε τέτοιο κείμενο, και φυσικά όταν με ερωτούν κληρικοί μου ή λαϊκοί μέλη του ποιμνίου μου εις την Μητρόπολη Ζιμπάμπουε περί αυτού η απάντηση μου είναι ότι ούτε εγώ γνωρίζω τίποτα. Κάτι παρόμοιο λίγο πολύ συμβαίνει και στις υπόλοιπες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Το Π.Σ.Ε. γίνεται φτωχότερον.

Η μόνη αναφορά που έγινε στην Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας για το Π.Σ.Ε. ήταν μετά τη Γενική του Συνέλευση στην Βραζιλία που ο επίσημος εκπρόσωπος μας Αρχιερέας την περιέγραψε περιληπτικά λέγοντας ότι «ήταν ένα καρναβάλι».

Για το θέμα της συμμετοχής των Ορθοδόξων στο Π.Σ.Ε. ο γνωστός Γέροντας Κανονιολόγος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης, τονίζει ότι «δικαίως το θέμα αυτό ανησυχεί πολλούς Ορθοδόξους. Το Π.Σ.Ε. οδηγείται, ως γνωστόν, όλο και περισσότερο σε μη χριστιανικές θεολογικές τοποθετήσεις, ακόμη και παγανιστικές, όπως κατεδείχθη και στη Γενική Συνέλευση της Καμπέρας, όπου το Άγιο Πνεύμα παρουσιάσθηκε με ανιμιστικό ειδωλολατρικό τρόπο. Οι Ορθόδοξοι δεν έχουν την δυνατότητα να ανακοινώσουν δημοσίως την άποψη- ομολογία τους, όπως εγίνετο μέχρι τη Γενική Συνέλευση του Ν. Δελχί (1961), οπότε και τους αφηρέθη το δικαίωμα αυτό, συνεργούντων δυστυχώς και Ορθοδόξων οικουμενιστών οι οποίοι προφανώς ήθελαν να γίνουν αρεστοί στους Πρωτεστάντες.

Μέχρι το Νέο Δελχί είχε νόημα η συμμετοχή των Ορθοδόξων στο Π.Σ.Ε. εφ’ όσον παρίσταντο και ωμίλουν εκεί ως εκπρόσωποι όχι ενός τμήματος του κατατεμαχισμένου Χριστιανισμού, αλλά ως εκπρόσωποι της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Κείμενα της Ορθοδόξου Αντιπροσωπείας, που συνετάσσοντο υπό διαπρεπών Ορθοδόξων θεολόγων ως ο μακαριστός π. Γεώργιος Φλωρόσκυ και ανεγιγνώσκοντο στις Συνελεύσεις αυτές, δημοσιευόμενα και στα πρακτικά των, εκφράζουν πράγματι την Ορθόδοξο αυτοσυνειδησία. Σήμερα η φωνή των Ορθοδόξων χάνεται μέσα στην προτεσταντική πανσπερμία. Και οι μεν Προτεστάντες ακολουθούντες την Εκκλησιολογία τους, δηλαδή την θεωρία των κλάδων και τη διάκριση της Εκκλησίας σε ορατή (κατατεμαχισμένη και ατελή) και αόρατο (ενωμένη και τελεία), συνέρχονται στο Π.Σ.Ε. για να προσφέρει η κάθε παραφυάς το τμήμα της αληθείας που διαθέτει, ώστε όλοι ομού να πλησιάσουν προς την αόρατο και τελεία Εκκλησία. Τι νόημα όμως έχει η συμμετοχή ημών των Ορθοδόξων στο κατά μεγίστην πλειοψηφίαν παμπροτεσταντικό αυτό συμβούλιο, όπου η φωνή μας πνίγεται μέσα στην Βαβέλ των προτεσταντικών αιρέσεων, όταν η ιδική μας Εκκλησιολογία είναι τελείως διάφορος; Μήπως αποδεχόμενοι την συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε. έμμεσα παραιτούμεθα από την Ορθόδοξο Εκκλησιολογία μας; Πολλοί Ορθόδοξοι οικουμενιστές αφελώς πιστεύουν ότι, εάν αυξηθεί ο αριθμός των Ορθοδόξων Αντιπροσώπων στα γραφεία και τις Επιτροπές του Π.Σ.Ε., οι αποφάσεις και τα κείμενα του θα γίνουν περισσότερο ορθόδοξα. Επειδή γνωρίζουμε την μεγάλη κρίση πίστεως που διέρχεται ο σύγχρονος προτεσταντισμός, που όλο και περισσότερο οδηγείται προς τον ορθολογισμό και την απιστία, μία τέτοια υπόθεσις μας φαίνεται τελείως αστήρικτη. Άλλωστε η πορεία του Π.Σ.Ε. κάθε άλλο παρά τέτοιες ελπίδες μας δίδει. Εάν θέλουμε να είμεθα συνεπείς προς τη Πίστη και την Εκκλησιολογία μας και να σκανδαλίζουμε τον Ορθόδοξο λαό μας, φρονώ ότι η καθ’ ημάς Ορθόδοξος Εκκλησία ημπορεί να συμμετέχει στο Π.Σ.Ε. μόνο εφ’ όσον της επιτραπεί να ομιλεί ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και εφ’ όσον οι εκπρόσωποι της Ιεράρχες, λοιποί ιερωμένοι και λαϊκοί δεν συμπροσεύχονται μετά των ποικιλωνύμων προτεσταντών και μάλιστα μετά γυναικών επισκόπων και ιερειών» (Χριστιανική, 6 Μαρτίου 1997).

Το Π.Σ.Ε. έχει ελπίδες να στηριχθεί από τους Ορθοδόξους όσο επιστρέφει προς την αρχέγονον διδασκαλίαν της αδιαίρετης Εκκλησίας, όσο απομακρύνεται από την αποστολική και πατερική Παράδοση τόσο απομακρύνεται κι από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έλυσε το πρόβλημα της με τη μη συμμετοχή της στις Γενικές Συνελεύσεις του Π.Σ.Ε.

Η γόνιμη παρουσία όμως της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε όλα τα Διεθνή Βήματα της Παγκόσμιας Κοινωνίας είναι μια επιτακτική επιταγή για να διαφυλαχθεί η ενότητα του Σώματος της Ανθρωπότητας και να προστατευθεί η Δημιουργία του Θεού, το Περιβάλλον μας. Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τη βελτίωση των όρων συμβιώσεως των ανθρώπων και των λαών είναι σημαντική για να έχουμε περισσότερες ελπίδες και για την επιβίωση μας. Το Π.Σ.Ε. είναι ένα από τα σημαντικότερα Διεθνή Βήματα που πρέπει να ενισχυθεί και να στηριχθεί από όλους μας. Ας μη ξεχνούμε ότι τόσο ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών όσο και το Π.Σ.Ε. συστάθησαν ως αποτέλεσμα των τραυμάτων που έζησε η Παγκόσμια Κοινωνία μετά το τέλος δύο Παγκοσμίων Πολέμων.

Το φαινόμενο της τρομοκρατίας και της βίας, ως αποτέλεσμα της καταπάτησης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η απειλή της ορατών κινδύνων της καταστροφής του Περιβάλλοντος, είναι προσκλήσεις που αφορούν άμεσα την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δηλαδή την Ορθόδοξη για να σώσουμε τον κόσμο.

Source: amen.gr