Τήν Παρασκευήν, 8ην/21ην Νοεμβρίου 2014, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῶν ἁγίων Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτῶν Ἱεράν Μονήν τοῦ Πατριαρχείου, τήν κειμένην εἰς τήν παραλίαν τῆς πόλεως Ἰόππης. Τόν Ναόν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης, καέντα παντελῶς κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1950 ἀνεκαίνισεν ἰδίαις δαπάναις ὁ καί Προϊστάμενος αὐτῆς, Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός.
Τῆς θείας Λειτουργίας ταύτης τήν πρωΐαν τῆς ὡς ἄνω ἡμέρας τῆς ἑορτῆς προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, Ἀνθηδῶνος κ. Νεκταρίου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων τῶν ὁμόρων πόλεων τῆς Ρέμλης- Ἀρχιμανδρίτου π. Νήφωνος, Λύδδης- Ἀρχιμανδρίτου π. Νικοδήμου, τοῦ Ἐξάρχου Ἀθηνῶν Ἀρχιμανδρίτου π. Δαμιανοῦ, τοῦ ἡγουμένου Φχές Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Τιμόφτη, τοῦ ἐφημερίου Ἰόππης Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίν καί ἄλλων ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων π. Κωνσταντίνου, τῇ ψαλμῳδίᾳ ἑλληνιστί Ἱεροψαλτῶν προσκεκλημένων ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑπό τοῦ Καθηγουμένου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ καί ἀραβιστί ὑπό τοῦ Ἱεροψάλτου τῆς Κοινότητος τῆς Ἰόππης, τῇ παρουσίᾳ ἐκπροσώπου τῆς Πρεσβείας τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, τοῦ Στρατιωτικοῦ Ἀκολούθου τῆς Ἑλληνικῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας κ. Εὐαγγέλου Παναγιώτου μετά συνεργατῶν αὐτοῦ, τῆς Πρέσβεως τῆς Ρουμανίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Andrea Păstârnac, τοῦ Πρέσβεως τῆς Μολδαβίας εἰς τό Ἰσραήλ καί τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Τμήματος Θρησκευτικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρζῆε καί τῇ εὐλαβεῖ προσευχῇ Ἀραβοφώνων, Ρωσοφώνων καί Ρουμανοφώνων πιστῶν, μελῶν τῆς ἐνορίας τῆς Ἰόππης καί προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος καί Ρωσίας καί μελῶν τοῦ σωμάτων τῶν Προσκόπων, οἵτινες καί εἶχον ὑποδεχθῆ τόν Μακαριώτατον ἅμα τῇ ἀφίξει Αὐτοῦ.
Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον Λόγον ὁ Μακαριώτατος ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:
«Σέ τόν ἀρρήτως ἑνώσαντα τοῖς ἐπουρανίοις Χριστέ τά ἐπίγεια καί μίαν Ἐκκλησίαν ἀποτελέσαντα Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς φιλέορτοι Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Χαίρει χαρᾷ σήμερον τά τῆς Ἐκκλησίας πέρατα ἐπί τῇ ἑορτίῳ μνήμῃ τῆς συνάξεως τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί τῶν λοιπῶν ἁγίων ἀσωμάτων καί οὐρανίων ταγμάτων.
Ἰδιαιτέρως δέ χαίρει χαρᾷ μεγάλῃ ἡ βιβλική πόλις ὑμῶν Ἰόππη, ἡ τελοῦσα ὑπό τήν προστασίαν τῶν ἁγίων Ἀρχαγγέλων τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐάν οἱ ἄνθρωποι ἀποτελοῦν τήν κορωνίδα τῆς ὁρατῆς καί ἐπιγείου τοῦ Θεοῦ Δημιουργίας, οἱ ἄγγελοι ἀποτελοῦν τήν κορωνίδα τῆς ἀοράτου καί ἐπουρανίου τοιαύτης. «Λόγῳ Σου τῷ ἐνυποστάτῳ», λέγει ὁ μελῳδός, «τήν ἄϋλον οὐσίαν τῆς τῶν Ἀγγέλων πληθύος δημιουργήσας φῶτα ἀνέδειξας οἰκτίρμον, τοῦ ἀρρήτου φωτός πληρούμενα ἀπαύστως, εὐλογητός εἶ κράζοντα, ὁ Θεός εἰς τούς αἰῶνας».
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Δημιουργός τῶν λογικῶν ἀΰλων καί ἀοράτων φύσεων, δηλονότι τῶν ἀγγέλων, εἶναι Κύριος ὁ Θεός ὡς διδάσκει ὁ θεῖος Παῦλος λέγων: «ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται», (Κολ. 1,16). Κατά τόν μέγαν Βασίλειον, «τάς λογικάς καί ἀοράτους φύσεις τῶν Ἀγγέλων ἐδημιούργησεν ὁ Θεός πρίν ἀπό τόν κόσμον», (Λόγος εἰς τήν Ἐξαήμερον).
Κύριον ἔργον τῶν ἀγγέλων εἶναι νά δοξολογοῦν τόν Θεόν «Ἀγγέλοις ἔργον δοξολογεῖν Θεόν. Πάσῃ τῇ στρατιᾷ τῶν ἐπουρανίων ἕν τοῦτο ἔργον, δόξαν ἀναπέμπειν τῷ κτίσαντι», λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος. (ΕΠΕ, 5,128). Τοῦτο δέ περιγράφει ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ εἰς τά θεῖα ὁράματα αὐτοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Τά τῶν ἀγγέλων τάγματα, ἐν ποικίλῃ μορφῇ κατιδών, Ἰεζεκιήλ προϊστορῶν ἐκήρυττεν. Ἐν οἷς ἐξαπτέρυγα τά Σεραφείμ παρίσταται καί τά Χερουβίμ πολυομμάτων ἐκύκλουν, μεθ᾽ ὧν τούς Ἀρχαγγέλους, ἠλεκτρίνους ἑώρα, Χριστόν δοξολογοῦντας εἰς πάντας τούς αἰῶνας».
Ἐξάλλου ὁ Προφήτης Ἠσαΐας περιγράφων τό ὅραμά του, λέγει: «Εἶδον τόν Κύριον καθήμενον ἐπί θρόνου ὑψηλοῦ καί ἐπῃρμένου καί πλήρης τῆς δόξης ὁ οἷκος αὐτοῦ. Καί Σεραφείμ εἰστήκεισαν κύκλῳ αὐτοῦ… καί ἔλεγον: ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ», (Ἠσ. 6,2-3).
Ἔργον ἐπίσης τῶν ἀγγέλων εἶναι ἡ διακονία τοῦ Θεοῦ «εὐλογεῖτε τόν Κύριον, -ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Δαυίδ-, πάντες οἱ ἄγγελοι Αὐτοῦ, εὐλογεῖτε τόν Κύριον πᾶσαι αἱ δυνάμεις Αὐτοῦ , λειτουργοί αὐτοῦ ποιοῦντες τό θέλημα αὐτοῦ», (Ψαλμ. 102, 20-21). Οἱ ἄγγελοι λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «πάντες εἰσι λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», (Ἑβρ. 1, 14).
Τήν διακονίαν ταύτην, δηλονότι τῆς ἀπό τοῦ Θεοῦ ἀποστολῆς αὐτῶν τῶν ἀγγέλων εἰς τούς ἀνθρώπους ἐπετέλουν οἱ διαπρεπέστατοι τῶν ἀσωμάτων Μιχαήλ καί Γαβριήλ. Διά τοῦτο καί ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία τιμᾷ ἰδιαζόντως τήν πανέορτον αὐτῶν μνήμην σήμερον, ψάλλουσα: «Ἄρχων Ἀγγέλων πέφυκε Μιχαήλ ὁ Ἀρχάγγελος ἀλλά συδοξάζεται, αὐτῷ λαμπρότερον ὁ μύστης τῆς χάριτος καί τῆς Παρθένου Μαρίας μνήστωρ σεπτός ὁ τῶν ἀσωμάτων, Στρατηγός ἐπαξίως, χαράν προδιαγγέλλων Γαβριήλ τοῖς βοῶσι. Λαός ὑπερυψοῦτε Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας».
Μέ ἄλλα λόγια ἀγαπητοί μου, οἱ θεῖοι νόες Μιχαήλ καί Γαβριήλ ἀναδεικνύονται προστάται πάντων τῶν τιμώντων αὐτούς ἀνθρώπων. Τοῦτο δέ σημαίνει ὅτι κάθε ἄνθρωπος πιστός ἔχει καί τό φύλακα ἄγγελόν του, ὡς μνημονεύει εἰς τούς Κυριακούς λόγους ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος: «λέγω γάρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», (Ματθ. 18,10).
Οἱ ἄγγελοι οἱ ὁποῖοι ἔχουν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ ἀναλαμβάνουν τήν μέριμναν καί προσταίαν τῶν δικαίων, δηλονότι τῶν πιστῶν καί ταπεινῶν τῇ καρδίᾳ, ὡς λέγει καί ὁ Δαυΐδ: “Παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτόν καί ρύσεται αὐτούς”. ( Ψαλμ. 33,8),
Οὐχ ἦττον ὅμως οἱ ἄγγελοι καί δή οἱ ἀρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ διακρίνονται διά τήν συμβολήν καί συμμετοχήν αὐτῶν εἰς μεγάλα γεγονότα τῆς ἱστορίας τῆς θείας ἀποκαλύψεως, δηλονότι τοῦ μυστηρίου τῆς θείας ἐν Χριστῷ Οἰκονομίας. Ἄγγελος ἐπί παραδείγματι ἐπαρουσιάσθη ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, ὅταν οὗτος προετοιμάζετο νά εἰσέλθῃ εἰς τήν Ἱεριχώ λέγων: “ἐγώ ἀρχιστράτηγος δυνάμεως Κυρίου νυνί παραγέγονα… λῦσαι τό ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου, ὁ γάρ τόπος, ἐφ᾽ ᾧ νῦν ἔστηκας ἐπ᾽ αὐτοῦ ἅγιός ἐστι”, (Ναυῆ 5, 13-16). Ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ἀπεστάλη ὑπό τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν Γαλιλαίας Ναζαρέτ πρός Παρθένον Μαριάμ καί εἶπεν αὐτῇ: Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ, εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν”, (Λουκ. 1, 26-28).
Ἰδιαιτέραν μνήμην ποιεῖται σήμερον ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τοῦ διαπρεπεστάτου Ταξιάρχου τῶν ἀσωμάτων Δυνάμεων Μιχαήλ διά τάς πολλάς αὐτοῦ εὐεργεσίας καί χάριτας τῷ ἀνθρωπίνῳ ἡμῶν γένει. Οὗτος ἰδών τόν ἀποστάτην ἄγγελον τόν σατανᾶν πεσόντα συνήγαγε τούς τῶν ἀγγέλων χορούς καί εἰπών,
Πρόσχωμεν, ὕμνησε μετά φωνῆς τόν τῶν ὅλων Κύριον λέγων: “Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ”. Ἡ τοιαύτη λοιπόν συγκρότησις, ὡς λέγει ὁ Συναξαριστής, ὠνομάσθη Σύναξις τῶν Ἀγγέλων τοὐτέστι προσοχή καί ὁμόνοια καί ἕνωσις.
Δεηθῶμεν τοῦ προστάτου καί φύλακος τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἵνα διά τῶν μεσιτειῶν αὐτοῦ καί τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας τύχωμεν καί ἐν τῷ νῦν καί ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι τῆς τοῦ Θεοῦ καί Πατρός χάριτος καί προστασίας, Ἀμήν».
Πολλοί τοῦ ἐκκλησιάσματος προσῆλθον εἰς τήν θείαν Κοινωνίαν εἰς πάντας δέ κατά τήν διανομήν τοῦ Ἀντιδώρου διένειμεν εἰκόνας ὁ Μακαριώτατος.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἀνακαινίσας τήν Μονήν Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός παράθεσεν εἰς τό ἡγουμενεῖον τῆς Μονῆς δεξίωσιν εἰς πάντας, εἰς δέ τήν Πατριαρχικήν Συνοδείαν καί τούς ἐκπροσώπους τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας εἰς τό Ἰσραήλ καί Προύχοντας τοῦ ποιμνίου πλουσίαν τράπεζαν.